Kleurrijk in Beeld
Sfeervolle gedichten en spreuken op foto's en schilderingen
Sfeervolle gedichten en spreuken op foto's en schilderingen
BLOG 7 juli 2016
Bijzonder....
Twee en half jaar geleden sprak ik Liesbeth, een vriendin van een vriendin, uitgebreider dan de keren er voor op de verjaardag van Erna.
We kregen het over onze gezamenlijke hobby schilderen en ik noemde ook mijn nachtelijke schrijfwerk, het fotograferen en de combinatie van de gedichten met de foto’s.
“Kun je daar niet mee exposeren? Wil je niet eens wat laten zien aan de Kunstcommissie van het Ziekenhuis?” vroeg ze.
Nou uh.. durfde ik dat wel? … Tja…. dat voelde wel heel erg met de billen bloot, uit mijn comfortzone, maar misschien … het was te overwegen…
Na het insturen van enkele voorbeelden kwam er een positieve reactie va de Kunstcommissie en zo kwam ik er toe om een aantal gedichten/foto’s op canvas af te drukken en werd eind februari 2014 mijn eerste expositie een feit, in het Viderusgebouw bij het Röpcke Zweers Ziekenhuis. Een investering, maar eigenlijk na de eerste week exposeren las ik al zulke speciale reacties die dat meer dan de moeite waard maakte.
“Ik heb met de patiënten een activiteit op de PAAZ gedaan n.a.v. een gedicht van u.”
“Zoals u het beschrijft zo voelt het precies voor mij.”
De canvassen waren er… er kwamen meer exposities.
Liesbeth en ik bleven contact houden. Voornamelijk via persoonlijke berichtjes, diepgaand en heerlijk onzinnig. We hadden ook ‘eng’ veel overeenkomsten; een kind met een handicap, een overleden kind, reuma…
We pakten ook samen de kwasten op en hebben heerlijk een ochtend samen geschilderd.
Vorig jaar juni werd Liesbeth ernstig ziek… op hetzelfde moment kreeg ik allerlei onderzoeken op ‘haar’ afdeling van het ziekenhuis. Steeds vaker hadden we contact. Zo verdrietig, de moeilijke weg die ze moest gaan. Ze ging er voor samen met familie en vrienden, overal zag ze lichtpuntjes.
In september vorig jaar hing ‘mijn werk’ in het gemeentehuis van Ommen. Ze vroegen of mijn werk langer mocht blijven hangen, want de mevrouw die na mij zou exposeren was ziek.
Het bleek dat het om Liesbeth ging… opnieuw kreeg ik de mogelijkheid om te exposeren door haar en nog iets verder uit mijn comfortzone; ik heb ook schilderijen bij gehangen.
Gelukkig kreeg Liesbeth na de behandelingen positievere berichten over haar gezondheid.
Ik nodigde haar uit om samen een workshop schilderen te volgen. Dat was net het zetje wat ze nodig bleek te hebben om weer te gaan schilderen.
In het voorjaar kreeg ik bericht dat ik de maanden juli – september op de poliklinieken van het Röpcke Zweers Ziekenhuis mocht exposeren.
Liesbeth hoorde ruim een maand geleden dat de kanker terug was. Uitzaaiingen overal. Natuurlijk hadden we contact. Lieve berichtjes heen en weer, een lach en een traan en de zin: “Ik wil zo graag dat jij me kleurrijk in beeld zet…”
Een groot compliment, het vertrouwen krijgen om haar levensverhaal te vertellen, haar gedachten over het leven en de dood, over loslaten en vasthouden in woorden weer te geven.
Verschillende keren hebben Liesbeth, Han, Loes en ik gesproken over de inhoud van de dienst, de herinneringsdienst aan Liesbeth.
Zaterdag tussen het overlijden van Liesbeth en de dienst ter nagedachtenis aan haar richtte ik de expositie in…. met heel gemengde gevoelens…. een expositie op de afdeling waar Liesbeth werkte….
Bijzonder!
http://www.detoren.net/…/…/Tintelingen_over_leven_66648/104…
BLOG 23 september 2014
Mijn eerste blog, op de dag dat mijn website ‘de lucht is ingegaan’, 23 september 2014; Vanwaar de naam Kleurrijk in Beeld?
En waar kan ik beter mee beginnen dan te vertellen hoe ik op de naam ‘Kleurrijk in Beeld’ kom.
Nadat ik in maart 2013 afgestudeerd was als beeldcoach was het de bedoeling om (naast in vast dienstverband) dit werk ook als zelfstandige te gaan doen. Ik bedacht de naam K leurrijk i NB eeld; helemaal passend bij mijn werkzaamheden, mijn drijfveren en mijn initialen. Door verergering van gezondheidsproblemen was het niet mogelijk om meer uren te gaan werken.
Het puur van me afschrijven van emoties in combinatie met het fotograferen werd in die tijd een goede tijdsbesteding en… veel meer dan dat!
En de naam bleek ook helemaal te passen bij deze uit de hand gelopen hobby en passend bij mijn lijfspreuk geen spreuk van mezelf:
Wortel in je lot, wortel in je talent!